زندگی سیاسی تیمور بختیار را میتوان به سه دوره زیر خلاصه کرد: 1. دوره گمنامی که چون افسری شجاع در مناطق مختلف خدمت میکرد و درصدد اثبات شایستگیهای خود بود؛ 2. دوران شهرت که با کودتای 28 مرداد و انتصاب به فرمانداری نظامی تهران آغاز میشود. بختیار در این دوره بسیاری از مخالفان حکومت و رقبای خود را از میان برداشت و بهعنوان اولین رئیس ساواک، مابین سالهای 1335 تا 1339، ماشین سرکوبگر ساواک را به راه انداخت. قدرت و ثروت بختیار در سالهای آخر به اوج خود رسید و او بعد از شاه مهمترین مقام کشور بود؛ 3. دوره مبارزه با حکومت پهلوی که با طرد وی از دربار آغاز میشود. او در این دوره با تبعید از کشور تلاش کرد مخالفان حکومت پهلوی را بسیج و در جهت اهداف خود بهکار گیرد، ولی به علت بیاعتمادی مخالفان حکومت به او، توفیقی بهدست نیاورد و در نهایت بهدست عوامل ساواک در دیاله عراق به قتل رسید.