با توجه به اغراقهای صورتگرفته در منابع و رسانههای غربی و اپوزیسیون درباره اعدامهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در این مقاله به بررسی اعدام امرای ارتش شاهنشاهی پرداختهایم. فرماندهان عالیرتبه ارتش شاهنشاهی دارای بیشترین مسئولیتهای سیاسی و نظامی در حکومت پهلوی بودند و در واقع بخش مهم اعدامهای بعد از انقلاب هم مربوط به این گروه بود. نتایج بهدستآمده نشان داد که تعداد افراد اعدامشده از امرای ارتش کمتر از 45 نفر، از میان بیش از دو هزار تیمسار، بوده که فاصله زیادی با آمارهای اغراقآمیز منابع و رسانههای مخالف جمهوری اسلامی دارد. بررسیها همچنین نشان داد که در پرونده این افراد اقداماتی از قبیل قتل و دستور به کشتن نیروهای انقلابی وجود داشته است. در مجموع، رویه رهبر انقلاب و شورای انقلاب از آغاز بر این بود که رفتارها قانونمدارانه و مبتنی بر احکام اسلامی باشد و از تندروی نیروهای چپ که به دنبال اعدامهای حداکثری بودند، بکاهد. طبق آمار ارائهشده، این ملایمت در برخورد با عناصر باقیمانده از حکومت سابق در تاریخ انقلابها، بیسابقه بوده است.