چنان‌که مـی‌دانیم ادعاهای یهودیان در مورد هولوکاست در نهایت بر‌ ادعای آنان در مورد‌ وجود‌ اتاقهای گاز اسـتوار است.اتاق گاز بـه اتـاقهای بزرگی گفته می‌شود که یهودیان‌ مدعی‌اند تعداد زیادی از هم‌کیشانشان توسط نازیها در این اتاقهای دربسته با گاز زیکلون B خفه شده و سپس جسد‌ آنها به کوره‌های آدم‌سوزی منتقل شده است.سردخانه شماره یـک‌ از کوره شماره 2 بیرکناو از جمله مهم‌ترین مکانهایی است که یهودیان در مورد آن ادعا دارند و معتقدند که اتاق گاز بوده‌ است‌؛اما این سردخانه-که در کنار کوره‌ای قرار دارد که پیش از آن برای سوزاندن اجساد قـربانیان بـیماریهای واگیردار از جمله تیفوس و تب تیفوئید  استفاده می شده است-برای آنکه‌ اتاق گاز کارکرد مناسب جهت خفه کردن و کشتار جمعی را داشته باشد، نیازمند وجود حفره‌هایی مناسب برای ورود گاز زیکلون B است.

مـقاله حـاضر که توسط کارلو ماتوینو محقق ایتالیایی و از جمله‌ متخصصان‌ صاحب اثر در زمینه هولوکاست به نگارش درآمده ‌ به بررسی این نکته می‌پردازد که آیا در اتاق گاز مورد ادعای یهودیان ، چنین حفره‌هایی وجود داشته یا خیر؟

باید توجه داشت‌ اگرثابت‌ شود‌ چنین حفره هایی وجود نداشته است (کاری‌ که این مقاله به خوبی‌ در‌اثبات‌ آن موفق‌ شده است)می‌توان به صراحت و قاطعیت اعلام کرد که هولوکاستی وجود نداشته است.

اگر هولوکاست حقیقت داشته باشد، مقصر اصلی آن هیتلر است و اگر روایت مشهور حامیان هولوکاست از عملکرد آلمان نازی را بپذیریم، هیتلر و حامیان او باید یهودستیزانی قهار بوده باشند. از این رو هر تحقیقی در مورد هولوکاست ، چه از سوی حامیان و چه از سوی منتقدان آن ، باید همراه با بررسی زندگی و شیوه رفتار و بازخوانی تفکر آدولف هیتلر در مورد یهودیان باشد؛ چرا که اگر هیتلر ، شخصیتی ضدیهودی می داشت و نظام رایش سوم را بر مبنای نابودسازی یهودیان استوار ساخته بود، لاجرم باید آن را شاهدی بر هولوکاست دانست. اما اگر تحقیقات موثق تاریخی نشان دهنده چهره متفاوتی از هیتلر و رفتارش با یهودیان باشد، آن گاه می توان در بخش زیادی از ادعاهای صورت گرفته درباره نظام هیتلری بویژه هولوکاست تردید نمود. به بیان دیگر اگر به تحقیق دریابیم هیتلر نه تنها دشمن یهودیان نبود، بلکه همکاری سخت کوش در تحقق آرمانهای کلان این قوم بوده است آن گاه باید روایت فعلی هولوکاست را افسانه دانست. مقاله حاضر می کوشد از پس حجم انبوه گزافه گویی و دروغ پردازیهای صورت گرفته در مورد شخص هیتلر ، سابقه فردی و اجتماعی او و نظامی که بنا نهاد، به چهره حقیقی هیتلر و رایش سوم پی برد. در این نوشتار احساسات ضدیهودی و هر گونه تمایلی به نازیسم و نظام هیتلری مشوق نویسنده در این تحقیق تاریخی نبوده و نیست. از نگاه محققان مسلمان ، ضدیت با یک نژاد و یا تمایل به یک مکتب انحرافی همچون نازیسم، «ارزش» شمرده نمی شود و به اعتقاد نگارنده ، نظام نازی و دیکتاتورهای جنایتکاری چون هیتلر همان قدر بر باطل هستند که نظامهای لیبرال غربی و جنایتکارانی چون روزولت و چرچیل ونظامهای کمونیستی شرقی و دیکتاتورهایی چون استالین. از این رو نویسنده در پی توجیه یا تبرئه هیتلر و نازیسم نبوده، صرفا می کوشد تا چهره حقیقی هیتلر را از ورای خیل دروغ پردازیهای صورت گرفته آشکار سازد؛ با این هدف که مدخلی برای بررسی صحت و سقم هولوکاست گشوده باشد.

آغازگر این شماره از فصلنامه مطالعات تاریخی نشستی است که با حضور تنی چند از کارشناسان ایرانی موضوع هولوکاست برگزار شده‌است. این رخداد فارغ از بود و نبودش در تاریخ معاصر جهان در ایران مطرح شد و به طبع آن در جهان عرب با واکنش‌هایی روبرو شد که دامنه آن تا امروز کشیده شده‌است. خواننده ایرانی برای ورود به این بحث چه بسا نیازمند مقدمه‌ای است که سعی شده در این نشست بدان‌ها پرداخته شود.