یکی از مأموریتهای مهم سازمانهای اطلاعاتی، به دست آوردن اخبار و اطلاعات درباره گروههایی است که به هر دلیل در حوزه مأموریت آنها دست به فعالیت میزنند، سازمانهای اطلاعاتی برای ایفای هرچه بهتر نقش خود، همواره میکوشند تا هرگونه اخبار واطلاعاتی را درباره افراد، احزاب وگروههای سیاسی موضوع مأموریت خویش، جمعآوری کنند. هرچه این اخبار واطلاعات دقیقتر وصحیحتر باشد سازمانهای اطلاعاتی را در تصمیمگیری تواناتر میسازد. این جمعآوری اخبار و اطلاعات، فارغ از نوع رابطه دوستانه و یا خصمانه آن افراد و یا احزاب، با حکومت، انجام میگیرد. حتی افراد و گروههای سیاسی ترک وطن کردهای که به نام مهمان، خوانده یا ناخوانده، در کشوری دیگر اقامت میکنند از پاییده شدن و افتادن زیر نگاه سرویس اطلاعاتی آن کشور میزبان بیرون نیستند. بنابراین، احزاب وافرادی سیاسی که خصوصاً در دوران جنگ سرد از کشور خود خارج شدهاند، بیگمان و دست کم، دو سازمان اطلاعاتی یکی از کشور متبوعشان و دیگری از کشور میزبانشان، به مراقبت از آنان پرداختهاند و آنها را پاییدهاند. سازمانهای اطلاعاتی، اخبار مورد نیاز خود را به روشهای آشکار و پنهان کسب میکنند. و یکی از روشهای پنهانی برای جمعآوری اطلاعات، استخدام منبع و یا خبرچین از میان اعضای گروههاست. حزب توده که این مقاله از آن سخن خواهد گفت در دورانی که بیشتر اعضای اصلیاش خارج از ایران بودند همزمان، توجه سرویسهای مخفی ساواک واشتازی را برانگیخت. بیتردید کا.گ.ب هم سازمان اطلاعاتی قدرتمندی بود و اخبار و اطلاعات فراوانی از حزب توده گرد آورده است که اینک در دسترس همه نیست. در این مقاله میکوشیم تا اخبار و گزارشهای اشتازی (سازمان اطلاعاتی آلمان شرقی) و ساواک، درباره حزب توده و مربوط به زمانی را بررسی کنیم که این حزب در آلمان شرقی مستقر بود.