جبهه ملی در دهه 1320ش با رویکرد ملی گرایی در فضای باز سیاسی پس از بر افتادن رضا خان، تشکیل شد و مبانی و عملکرد ملی‌گرایانه و دموکراسی خواهانه در پیش گرفت.این جریان فکری - سیاسی در حوزه ارتباطات خارجی، تفکر گرایش به غرب را دنبال می‌کرد و این پژوهش می‌خواهد روابط جبهه ملی را با ایالات متحده آمریکا به گواهی اسناد ساواک و دفاتر نمایندگی¹ آمریکا در ایران و سایر منابع مرتبط بررسی کند. پرسش پژوهش این است که با فرض پای‌بندی جبهه ملی به تفکر ملی‌گرایی و اصول دموکراتیک، گرایش به ایالات متحده آمریکا تاچه اندازه این جریان سیاسی را برای کسب قدرت یاری کرده است. فرضیه تحقیق این است که برغم شعار دولت آمریکا در حمایت از احزاب دموکرات و ملی‌گرای ایران، چنین موضوعی دست کم در میان سال‌های 1324 تا 1357ش تحقق نیافته است. محتوا و مطالب تبادل شده در مذاکرات رهبران جبهه ملی با مأموران سیاسی - اطلاعاتی و فرهنگی آمریکا نشان می‌دهد که برغم ادعای توسعه دموکراسی در گفتمان دولت آمریکا، مأموران مذاکره کننده از سوی آن دولت تلاش کرده‌اند که از اطلاعات کسب شده درخصوص ماهیت و عملکرد جبهه ملی، درجهت تحکیم قدرت شاه به عنوان حافظ منافع آمریکا استفاده کنند. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی اسناد انجام شده است.