شاید تا ده - بیست سال پیش کسی نیازی به گنجانیدن دروسی درباره «بازنگری در هولوکاست ، در دروس مربوط به هولوکاست نمی دید، چرا که به بازنگری ، چیزی جز یک دانش سطحی و معلومات دست و پا شکسته و مقالاتی از نویسندگانی نامعلوم و پراکنده نبود؛
اما امروز داستان کاملا فرق کرده است . نزدیک به پانزده سال پیش ، استاد کالج توره اورشلیم در رساله مقاومت و شهادت خود این جملات را نوشت و خبر از جریانی داد که به بلوغ خود نزدیک می شد.
آنچه «کارلوس هائارتا» از آن گفته بود به عنوان خطری جدی برای هویت صهیونیستی محسوب می شد.
جریان بازنگری در مراحل رشد و بلوغ خود به جایی رسیده بود که دیگر نمی شد با توطئه سکوت با آن برخورد کرد و همین امر مخالفین بازنگری را وادار به شکستن سکوت کرد.
در قدم اول برای بازشناسی این جریان باید بانیان این جریان را شناخت . این سئوالی است که ما در این مجال می کوشیم تا به آن پاسخ دهیم. بنابراین به معرفی اجمالی از یک مکتب تاریخ پژوهی - یا به قول پیروان آن یک روش تاریخ پژوهی - نظرگاه و ویژگیهای آن خواهیم پرداخت. مکتبی که تمرکز آن بر روی تاریخ جنگ دوم جهانی و بویژه ماجرای هولوکاست ، برای صهیونیستها و حامیانشان مشکلات عدیده ای آفرید و با فراگیر شدن عقاید پیروان بازنگری ، جامعه صهیونیسم بین الملل را در توجیه افکار عمومی جهان با بحران مواجه کرد.
در حقیقت پیروان مکتب بازنگری روی مسئله ای دست گذاشتند که اساس مشروعیت رژیم صهیونیستی را با چالشی جدی رو به رو می کند و این موضوع دشمنی صهیونیستها و هواخواهانشان در بعد بین المللی با مکتب بازنگری تاریخی است .