قاسم غنی از جمله شخصیتهای فرهنگی و سیاسی است که تحولات سیاسی و اجتماعی دو دوره پهلوی اول و دوم ) را تا دهه ۱۳۳۰ از نزدیک لمس کرده و خود در متن آن حضور داشته | است ، از این رو شناخت ابعاد زندگانی وی اهمیت و ارزشی خاص دارد. بخش اعظم آثار و اندوخته های علمی قاسم غنی در قالب تالیف و ترجمه در دوران حیاتش به چاپ رسیده است ، | جز یادداشتهایی از شرح زندگی ، مشاهدات و برداشتهای شخصی اش از افراد با تحولات ایران که در دوازده مجلد تحت عنوان یادداشتهای دکتر غنی به اهتمام فرزندش سیروس غنی در لندن به چاپ رسید. همین یادداشتها در ۱۳۶۷ش از سوی انتشارات زوار» در هشت جلد منتشر شد. بخشی از این یادداشتها مربوط به فروردین ۱۳۲۴ است که وی عضو هیئت نمایندگی ایران در سازمان ملل بود و در زمان اقامتش در امریکا نوشته سپس به عنوان سفیر ایران در مصر و ترکیه | به آن دو کشور عزیمت کرده و به طور دقیق وقایع روزانه را به صورت زندگی نامه خودنگاشته ثبت کرده است.
افزون بر این یادداشتها، وی نامه هایی نیز به رجال و شخصیتهای دوره پهلوی نوشته است که مطالعه این نامه ها دیدگاههای وی را نسبت به اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران در دوره پهلوی و نیز عملکرد کارگزاران رژیم را آشکار می سازد. تعدادی از این نامه ها در مجموعه ای تحت عنوان نامه های قاسم غنی در سال 1368 در 316 صفحه به چاپ رسیده است. آنچه در پی می آید، سه نامه به جای مانده و منتشر نشده از قاسم غنی است که در اواخر دوران دوران حیات خویش به یکی از دوستان خود نوشته است.