نظامیانی که به دستور کارتر برای آزادسازی گروگان ها روانه ایران شده بودند طعمه شعله های آتش شدند. دو ردیف چراغ آبی رنگْ باند دورافتاده و متروکِ فرود هواپیماها و بالگردهای نظامی را مشخص می کرد. ناگهان شعله های آتش در آسمانِ تیره و تار بیابان زبانه کشید، و به تدریج فرونشست. حال، در شنزارِ دشت کویر، لاشة سوختة یک هواپیمای غول پیکر هرکولس سی- 130 نیروی هوایی آمریکا افتاده بود. کمی آنطرف تر، اسکلت سوختة یک بالگرد سی اس تالیونِ آر.اچ- 53 نیروی دریایی ایالات متحده خودنمایی می کرد، و در میان تکّه پاره های فلز، جسد سوختة هشت افسر نیروی هوایی آمریکا دیده می شد. چند ساعت بعد، نیروی هوایی ایران چند جت جنگنده-بمب افکن اف- 4 ساختِ آمر یکا را به منطقه اعزام کرد تا لاشه های سوخته پرنده های آمریکایی، و چهار بالگرد سی استالیون سالمی را که آمریکایی ها به حال خود رها کرده بودند، بمباران کنند. نکته طنز اینجا بود که در این بمباران ها یگی از نیروهای سپاه پاسداران که در محوطه گشت زنی می کردند، کشته و دو نفر دیگر نیز مجروح شدند.