سازمان مجاهدین خلق به عنوان یک گروه ماهیتاً تروریستی، از بدو تأسیس تا کنون مرتکب جرائم متعددی از جمله قتل عمد، آدمربایی، نسلکشی، هواپیماربایی و پولشویی شده است. رهیافت رهبران سازمان در قالب مبارزه قهرآمیز موجب شد مجاهدین با مباشرت در ترور دوازده هزار تن از شهروندان عادی و مشارکت در کشتار دویست هزار نفر در طول هشت سال جنگ تحمیلی، ایران را به بزرگترین قربانی تروریسم مبدل سازد. همچنین رفتارهای فرقهای سازمان با اعضاء خود، به عنوان یکی از مهمترین پدیدههای اجتماعی معاصر، این گروه را از سایر دستههای مجرمانه تمایز میدهد. مطالعات نشان میدهد تروریسم و فرقهگرایی به عنوان دو متغیر اصلی در نظام مفهومی مجاهدین، ملازمهای منطقی با یکدیگر دارند.