در این مقاله بر اساس اسناد بازیابی‌شده سفارت آمریکا در تهران به بررسی ارتباط ابوالحسن بنی‌صدر با مأموران آمریکایی پرداخته‌ایم. اسناد منتشر شده که تا به امروز مجال بازخوانی و بررسی دقیق نیافته‌اند، نشان می‌دهند تعاملات تازه‌شکل‌گرفته و در حال تکوین بنی‌صدر با سیا، با تعاملات چندین ساله افرادی چون عباس امیرانتظام، که مطابق همان اسناد، از سال‌های پیش از انقلاب تا دستگیری‌اش در پاییز 1358 با سفارت آمریکا در تماس بود، تفاوت دارد. سازمان سیا در ماه‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی، پس از ارزیابی بنی‌صدر و دریافت چراغ سبز از جانب او در چند ملاقاتی که پیش از انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب وی به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور ایران داشت، به دنبال ایجاد ارتباط جدی و رسمی با او برآمد. گزارش‌های سفارت آمریکا نشان می‌دهد مهم‌ترین نکته‌ای که سیا را در استخدام بنی‌صدر امیدوار ساخته بود، جاه‌طلبی سیاسی او در کنار عدم‌اعتمادش به انقلاب و انقلابی‌ها بود. مأمور سیا معتقد بود این ویژگی‌ها بنی‌صدر را مجبور می‌کند «درهایی را باز بگذارد» و حتی اگر ببیند به سودش است، به توطئه علیه جمهوری اسلامی اقدام کند.
