یرواند آبراهامیان از نویسندگان تاریخ معاصر ایران است که هم اکنون در کالج باروک دانشگاه شهر نیویورک به تدریس می پردازد. وی متولد تهران در سال ۱۳۱۹ در خانواده ای ارمنی است. آبراهامیان در سال ۱۳۲۹ ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۴۸ مدرک دکترای خود را از دانشگاه کلمبیا دریافت نمود. از وی سه کتاب به زبان فارسی ترجمه شده که مهمترین آنها «ایران بین دو انقلاب» است. آبراهامیان که سابقه گرایش های مارکسیستی دارد، در گذشته برای «حزب کارگر» انگلستان نیز فعالیت هایی داشته است. وی به لحاظ روش پژوهشی نیز به روش های مارکسیستی در جامعه شناسی گرایش داشته که در کتاب «ایران بین دو انقلاب» به وضوح قابل مشاهده است. آبراهامیان هم اکنون موضوع مطالعه خود را کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ قرار داده است. چندی پیش مقاله ای از وی در نشریه «میدل ایست ریپورت» (Middle EastReport) با عنوان "Why the Islamic Republic Has Survived" منتشر شد که تلاش داشت به این مسئله بپردازد که چرا جمهوری اسلامی که برخی پیش از تولد، ناقوس مرگش را به صدا درآوردند، پس از گذشت ۳ دهه نه تنها باقی مانده بلکه به یکی از قدرتهای منطقه ای نیز تبدیل شده است. این نوشتار ترجمه مقاله یادشده است که در این شماره از فصلنامه «مطالعات تاریخی» درج می شود. گرچه نقدهای فراوانی بر این مقاله وارد است اما به دلیل جایگاه آبراهامیان در مباحث مربوط به مسائل انقلاب اسلامی تصمیم به انتشار این مقاله گرفته شد. آبراهامیان در پی پرسش اینکه «چرا جمهوری اسلامی دوام آورده است»؟ ابتدا چهار نظریه را مطرح می سازد و سپس در چند خط آنها را رد می کند. آن نظریه ها عبارتند از:
۱. حکومت پس از انقلاب با ایجاد وحشت توانست به حیات خود ادامه دهد.
۲. جنگ عراق با ایران موجب تداوم حکومت پس از انقلاب شد.
۳. درآمدهای نفتی، دولت های پس از انقلاب را از سقوط نجات داده است.
۴. وجود مذهب و فرهنگ تشیع در ایران.
