در دهههای چهل و پنجاه شمسی، بهویژه پس از جنبش 15 خرداد 1342، فعالیتهای انقلابی برای براندازی رژیم پهلوی افزایش یافت و منجر به تولید و انتشار اندیشههای انقلابی در قالب کتاب، جزوه، نشریه و اعلامیه شد. کتابهای ممنوعه در دوران پهلوی اقسام مختلفی داشت که کتابهای سیاسی و انقلابی مهمترین آنها بود. در این دوره ممیزی کتابها افزایش یافت و کتابهای سیاسی بیشتری در فهرست کتابهای ممنوعه قرار گرفت.
در مقاله حاضر به این موضوع پرداختهایم که حکومت پهلوی برای توقف و کندسازی جریان نگارش، انتشار، توزیع و مطالعه کتابهای ممنوعه انقلابی از چه ابزارها و روشهایی بهره برد؛ و در این راه وزارتخانهها و سازمانهای ذیربط چه اقدامهایی با چه اهدافی انجام دادند.
