آیت‌الله سید محسن حکیم از مراجع تقلید شیعه حوزه نجف اشرف، در ایام نهضت روحانیون ایران که از نیمه دوم سال 1341ش آغاز شد از اقدامات و منویات کلی روحانیت ایران حمایت کرد و نقش مهمی در تحولات سیاسی ایران در سالهای 1341و1342 ایفا نمود. از آنجا که بخش‌های زیادی از روحانیون و متدینین مواضع ایشان را نصب‌العین قرار می‌دادند و نیز به لحاظ احترامی که شاه و مسئولان رژیم پهلوی برای ایشان قائل بودند، بررسی مواضع ایشان حائز اهمیت زیادی است. در این مقاله مواضع ایشان در این مقطع تاریخی مورد توجه قرار گرفته است.