یکی از اقدام‌های پهلوی اول یکسان ‌کردن پوشش مردان بود. این اقدام به‌سبب گستره شمول و شیوه اعمال آن، مشکلاتی را برای روحانیان ایجاد کرد. در این جستار با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نگرش علمای فارس نسبت به قانون «متحدالشکل نمودن البسه» و مشکل‌های حاصل از آن می‌پردازیم. با اعمال فشار کارگزاران پهلوی بر علمای فارس، جهت خلع لباس، آن‌ها اجازه حضور در محافل مذهبی و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی را از دست دادند و در تنگنای محدودیت‌های اقتصادی و اجتماعی قرار گرفتند. در این شرایط، علمای فارس در واکنش به این قانون درصدد احقاق حق خود از طریق نهادهای وقت، چون وزارت داخله و مجلس شورای ملی برآمدند که در بسیاری از موارد به سرانجام نرسید. برخی هم از طریق نوشتاری به مبارزه با آن قانون پرداختند که معمولاً به حبس و تبعید آنان انجامید.

در تحقیق حاضر، با رویکردی توصیفی- تحلیلی درصدد پاسخ‌گویی به این پرسش هستیم که روزنامه مساوات به عنوان یک روزنامه تندرو نسبت به قرارداد 1907 چه موضعی داشت؟ و چه راه‌حل‌هایی برای برون‌رفت از بحران ناشی از این قرارداد پیشنهاد داد؟ مساوات از ابتدا با انعقاد این قرارداد مخالفت کرد و غفلت مسئولان و دودستگی نمایندگان مجلس، منافع محمدعلی‌شاه که می‌خواست به هر نحوی در قدرت باقی بماند، اخلال در تجارت ایران، وابستگی اقتصادی ایران به ‌روسیه و انگلیس و بستن راه تجارت ایران با دیگر دولت‌های خارجی را از جمله دلایل انعقاد قرارداد می‌دانست.

کودتای   ١٢٩٩ از نقاط عطف تاریخ معاصر ایران محسوب می شود. این کودتا زمینه صعود تدریجی رضاخان سردارسپه به مراتب بالای قدرت و سرانجام اضمحلال سلسله ١٤٠ ساله قاجار را فراهم کرد. رضاخان در ابتدای امر فقط مرد نظامی کودتا بود. در پیمایش اولین گامها در راه قدرت به «ریاست دیویزیون قزاق» و لقب «سردارسپهی» از سوی احمدشاه مفتخر شد. اما چیزی نگذشت که عذر ماژور مسعودخان کیهان، وزیر جنگ، خواسته شد و رضاخان به مقام وزارت جنگ رسید. رضاخان از اقدامات نسنجیده سیدضیاءالدین طباطبایی و عدم همراهی وی با احمدشاه قاجار استفاده کرد و با همراهی با احمدشاه زمینه های سقوط دولت سیدضیاء را فراهم نمود و بعد از سقوط سیدضیاء در تمام کابینه های بعدی همچنان توانست وزارت جنگ را در اختیار خویش قرار دهد. سرانجام هم پس از چند کابینه کم دوام، رضاخان خود به نخست وزیری رسید. سردارسپه بعد از رسیدن به مقام نخست وزیری تا رسیدن به رأس قدرت یک گام بیشتر فاصله نداشت؛ اما برای حذف نهایی سلسله قاجار و در رأس آن احمدشاه با مانعی به نام قانون اساسی مشروطیت مواجه بود؛ زیرا قانون اساسی مشروطیت سلطنت را در خاندان قاجار موروثی نموده بود. بنابراین درصدد برآمد تا با همفکری و همراهی مشاورانش با استقرار اندیشه جمهوری خواهی که اینک به یک موج مسلط جهانی تبدیل شده بود، به هدف خود جامه عمل بپوشاند.