یکی از اقدامهای پهلوی اول یکسان کردن پوشش مردان بود. این اقدام بهسبب گستره شمول و شیوه اعمال آن، مشکلاتی را برای روحانیان ایجاد کرد. در این جستار با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نگرش علمای فارس نسبت به قانون «متحدالشکل نمودن البسه» و مشکلهای حاصل از آن میپردازیم. با اعمال فشار کارگزاران پهلوی بر علمای فارس، جهت خلع لباس، آنها اجازه حضور در محافل مذهبی و فعالیتهای سیاسی و اجتماعی را از دست دادند و در تنگنای محدودیتهای اقتصادی و اجتماعی قرار گرفتند. در این شرایط، علمای فارس در واکنش به این قانون درصدد احقاق حق خود از طریق نهادهای وقت، چون وزارت داخله و مجلس شورای ملی برآمدند که در بسیاری از موارد به سرانجام نرسید. برخی هم از طریق نوشتاری به مبارزه با آن قانون پرداختند که معمولاً به حبس و تبعید آنان انجامید.