در 14 بهمن 1357 ؛ دو روز پس از ورود امام به ایران، ایشان مهندس مهدی بازرگان را به عنوان نخست وزیر دولت موقت ایران به مردم معرفی کردند. دولت موقت با پیروزی انقلاب اسلامی در تاریخ 22 بهمن، عده ای را به عنوان وزیر دولت موقت ایران به مردم معرفی کرد. این دولت خواهان شیوه های گام به گام و سازشکارانه در مقابله با دشمنان ملت ایران بود. مهندس بازرگان که با اعتماد امام و حمایت مردم، برای تداوم راه شهیدان به حکومت رسید، به معرفی اعضای دولت خود مشغول شد و به مرور به معرفی وزرایی پرداخت که به خوبی مشخص بود سنخیتی میان افکار و سوابق و اعتقادات بعضی از آنان با انقلاب اسلامی و امام و مردم وجود ندارد. و این از چشم جوانان انقلابی که در شرایط دوران انقلاب و در شرایط بی نظیر کسب عظیم ترین تجربیات انقلابی، بزرگ شده بودند، دور نماند. برخلاف حکم امام در نامه انتصاب مهندس بازرگان که فرمودند: «جنابعالی را بدون در نظر گرفتن روابط حزبی و بستگی به گروهی خاص، مأمور تشکیل دولت موقت م ینمایم »، ایشان مجموعه ای از عناصر یک جناح غیرانقلابی را که اکثر قریب به اتفاق آنان از نهضت آزادی و جبهه ملی انتخاب شده بودند بر سر کار آورد.