حزب ایران نو جزو معدود احزابی است که در دوره پهلوی اول تأسیس شد. این حزبِ حکومتیِ بسته توسط تیمورتاش و با الگوگیری از احزاب ایتالیایی در اوایل 1306 فعالیت خود را آغاز کرد. تیمورتاش با تأسیس این حزب در پی ایجاد اقتدارگرایی حزبی و تشکیل یک نظام سیاسی تک‌حزبی تمامت‌خواه بود، اما چون این هدف با نظام و برنامه‌های اقتدارگرایانه فردی رضاخان تقابل داشت، در نتیجه با شکست مواجه شد و بساط آن در کمتر از دوسال برچیده شد.
