پلیس جنوب توسط بریتانیا، بدون اطلاع و موافقت دولت ایران، در سال 1295 خ. در جنوب ایران تشکیل و طی دو سال عده آن از ایرانی، هندی و انگلیسی بالغ بر 11 هزار نفر شد. حزب دمکرات فارس با تمایلات آلمانوفیلی و مخالفت با روس و انگلیس به شدت با پلیس جنوب مخالفت و مردم فارس را علیه آن تهییج می‌کرد. جرقه جنگ علیه پلیس جنوب با فرار هفت نفر سرباز ایرانی پادگان پلیس جنوب در آباده برافروخته شد. پس از اندکی تعداد آنها به دوازده نفر افزایش یافت. آنها یادداشتی در پادگان برجای گذاشتند که چون پلیس جنوب علیه کشور ما و دین ما است، آن را ترک می‌کنیم. سرانجام اینان توسط پلیس جنوب دستگیر و در برابر کنسول انگلیس در اصفهان تیرباران شدند. مقالة حاضر شرح این ماجرای گفته نشده در تاریخ ایران است.